The American Way

Howdy!

voor vertrek heb ik aangekondigd om gedurende onze reis weer een blog bij te houden. Gezien de positieve reacties, kan ik niet langer wachten om jullie, de thuisblijvers, te vertellen over onze reis door de USA en Canada. Dus hierbij de eerste (toch weer vrij lange) blog. Ik hoop dat jullie er weer net zo van genieten als wij!

Na een lange reis via Minneapolis komen we uiteindelijk aan in Seattle, waar we direct de auto ophalen. Ik ben geen autokenner, maar volgens mij rijden we niet voor gek met onze rode Chevrolet Captiva. Zelfs tussen de grote Amerikaanse en Canadese pick-up trucks valt onze auto niet uit de toon dus we doen echt mee! Gelukkig rijdt de auto prima, wat uiteraard ook best belangrijk is... zeker gezien de afstanden die we dagelijks moeten overbruggen.

Aangezien we op onze terugreis nog terugkomen in Seattle, rijden we gelijk richting onze eerste bestemming: Grand Teton NP. De reis is lang en ver, dus we doen er twee dagen over. Onderweg zien we de typisch Amerikaanse rode boerderijen, met daar om heen graanvelden waar geen eind aan lijkt te komen. De wegen zijn lang en recht, maar door het mooie uitzicht (en de vele uitzichtpunten) is het geen probleem. Als we onderweg ergens stoppen voor een hapje, blijkt het Amerikaanse hapje iets groter te zijn: Sebastiaan krijgt in plaats van een taartpuntje gelijk een hele taart en ik krijg toast, gebakken eieren en gebakken aardappeltjes. Daarna hoeven we niet meer te stoppen om te lunchen...

Op dinsdag is onze eerste Nationale Park dag, want we bezoeken Grand Teton NP. Bij het informatiecentrum krijgen we uitleg over het park en worden we gewaarschuwd voor een van haar bewoners, de grizzly bear, oftewel "Be bear aware". Op advies kopen we beren spray, nee niet om ze aan te trekken, maar om ze weg te jagen bij een ongewenste ontmoeting! We voelen ons nu veiliger, maar vergeten het de eerste drie wandelingen mee te nemen... Het park zelf is niet spectaculair, maar wel mooi: grote meren, mooi berglandschap en daartussen een groene valei. Vanaf het uitkijkpunt hebben we er goed zicht op.

De drie dagen daarna verblijven we op verschillende plekken in Yellowstone. Wat mij betreft een van de mooiste parken die ik tot nu toe heb gezien. Alles komt samen in dit park: wildlife, grote meren, bergen, vulkanistische natuurverschijnselen zoals geisers, wateren met alle kleuren van de regenboog, natuurlijke terrassen, bossen, canyons met enorme watervallen, en nog veel meer, kortom echt alles. We rijden door het park, stappen geregeld uit, lopen af en toe een trail, of overbruggen de noodzakelijke afstand naar de attractie en we zien heel veel dieren (o.a bizons, beren, coyotes, elks, longhorn sheeps, herten, etc. nagenoeg alle dieren die in het park aanwezig zijn). Qua weer is het ook divers, zon, bewolkt, regen en sneeuw waardoor de weg nog een tijd wordt afgesloten en waardoor wij "opgesloten" zitten, maar dat mag de pret niet drukken. Kortom, een toppark en een absolute aanrader!

Na deze dagen rijden we door naar Glacier NP. Hier rijden we de going to the sun route, een zeer gave rit langs steile bergkliffen. Op de top hebben we zicht op de gletsjers waar het park haar naam aan te danken heeft. Ook weer een mooi plaatje.

Vandaag zijn we naar Canada gereden en onderweg hebben we direct het eerste Nationale Park meegepikt: Kootenay NP. Wat mij betreft een typisch Canadees plaatje: blauwe rivier, heel veel naaldbomen en op de achtergrond grote bergen. Het park heeft al zijn herfstkleuren gekregen wat tot een mooi plaatje leidt. Daar over gesproken, de teller van het fototoestel staat al boven de 1500. Helaas kan ik die niet uploaden, maar ik zal binnenkort proberen een aantal gsm foto's te posten.

Deze blog schrijf ik vanuit Banff en dit NP gaan we morgen bekijken. Kortom, we vermaken ons prima!

Tot slot, gedurende onze reis komen we ook nog het een en ander te weten, over de USA de mensen en de meeteenheden:
-Omrekenen van Fahrenheit naar Celsius blijkt heel eenvoudig: Temperatuur Celsius is Temperatuur Fahrenheit min 32, keer 5 en dat gedeeld door 9...
-Amerikanen zijn meesters in het vercommercialiseren van natuur: je betaalt ervoor, maar je krijgt er geasfalteerde wandelpaden, bordjes met uitleg (natuur, route etc.), en een parkeerplaats met uitzicht op de attractie voor terug. Uitstappen is hierdoor eigenlijk niet meer nodig.
-We identificeren drie soorten Amerikanen: 1. de Fast food Amerikaan: iets te dik, iets te lui, niet te zien op de wandeltrails, maar wel op de parkeerplaats waar vandaan ook naar de highlight gekeken kan worden (lees: een foto gemaakt kan worden). 2. de Actieve Amerikaan: is fit, leeft gezond en loopt in een goed tempo van en naar de attractie (voor zover nodig). 3. de materialistische Amerikaan: gaat goed uitgerust op pad, heeft een veel te grote caravan (lees woonhuis) achter zijn veel te grote pick up car, is volledig uitgerust met de beste foto apparatuur met telelens waar NASA jaloers op is of is uitgerust in volledig vissersoutfit met bijpassende motorboot. In welke categorie wij vallen? De toerist, iets lui, maar gemotiveerd om aan de wandeling te beginnen en is hiervoor uitgerust met voldoende reisgidsen om niets te missen!

Dit was het weer voor deze week, dus tot de volgende blog!